秋陽(yáng)

詞語(yǔ)解釋
秋陽(yáng)[ qiū yáng ]
⒈ ?烈日。
⒉ ?秋天的陽(yáng)光。
引證解釋
⒈ ?烈日。
引《孟子·滕文公上》:“江 漢 以濯之,秋陽(yáng)以暴之,皜皜乎不可尚已。”
趙岐 注:“秋陽(yáng), 周 之秋, 夏 之五、六月,盛陽(yáng)也。”
南朝 梁 江淹 《被黜為吳興令辭箋詣建平王》:“濯以河漢之流,曝以秋陽(yáng)之景。”
⒉ ?秋天的陽(yáng)光。
引宋 蘇軾 《秋陽(yáng)賦》:“吾心皎然如秋陽(yáng)之明,吾氣肅然如秋陽(yáng)之清,吾好善而欲成之如秋陽(yáng)之堅(jiān)百穀,吾惡惡而欲刑之如秋陽(yáng)之隕羣木。”
國(guó)語(yǔ)辭典
秋陽(yáng)[ qiū yáng ]
⒈ ?.秋天的太陽(yáng)。
例如:「成熟的麥穗在秋陽(yáng)的照射下閃耀著金光。」
⒉ ?舊指盛暑炙熱的太陽(yáng)。周代以國(guó)歷的十一月為正月,七、八月秋季開始,時(shí)值國(guó)歷五、六月,正當(dāng)盛暑。
引《孟子·滕文公上》:「江漢以濯之,秋陽(yáng)以暴之。」
漢·趙岐·注:「秋陽(yáng),周之秋,夏之五、六月,盛陽(yáng)也。」
分字解釋
※ "秋陽(yáng)"的意思解釋、秋陽(yáng)是什么意思由查信息-在線查詢專業(yè)必備工具漢語(yǔ)詞典查詞提供。
相關(guān)詞語(yǔ)
- qiū jì秋季
- shēn qiū深秋
- lǚ shì chūn qiū呂氏春秋
- shěn dōng yáng沈東陽(yáng)
- yáng chūn陽(yáng)春
- qiān qiū千秋
- qiū shuǐ秋水
- qiū rì秋日
- qiū shēng fù秋聲賦
- yáng guāng陽(yáng)光
- tài yáng太陽(yáng)
- zhèng zhèng qiū鄭正秋
- ōu yáng歐陽(yáng)
- qiū sè秋色
- qiū tiān秋天
- qiū xiāng秋香
- qiū qiān秋千
- jīn qiū金秋
- zhōng qiū中秋
- chūn qiū春秋
- lǐ dōng yáng李東陽(yáng)
- qiū fēng秋風(fēng)
- dāng yáng當(dāng)陽(yáng)
- yáng wù陽(yáng)物
- qiū sè fù秋色賦
- qiū yè秋葉
- yáng píng陽(yáng)平
- yáng liáo陽(yáng)燎
- hóng yáng紅陽(yáng)
- yǎo qiū咬秋
- zǒu yáng走陽(yáng)
- xiè qiū niáng謝秋娘